Oude verhalen over reuzen, legendes over godinnen, we hebben het allemaal in Nederland. En in onze huidige tijd gaat het niet alleen over geheimzinnige plekken in de natuur waar oude goden en wezens rondwaren. Want heuvels die in het verleden zijn opgeworpen, liggen nu midden in een druk gebied. Bijvoorbeeld in Hillegersberg-Schiebroek, dit dorp koestert een mysterieuze en mooie legende.
Midden in de oude dorpskern ten noorden van Rotterdam, ligt een heuvel, een Donk genoemd. Deze is ongeveer 11 duizend jaar geleden gevormd tijdens de laatste ijstijd. Het is een zandheuvel die al in de prehistorie werd bewoond. Op deze zandheuvel staat nu een kleine kerk en een kasteelruïne die we bezoeken.
Hoe werden we geroepen naar deze plek?
Omdat we veel werken met rituelen en trancereizen, gebeuren er soms bijzondere dingen. In dit geval deed Martijn een trancereis naar het IJzerwoud, de plek van mythische wezens, zoals de reuzin Angrboda, de wolf Fenris, de godin Hela en de wereldslang Jormundgandr. Na zijn trance ritueel kreeg hij een heel duidelijk beeld van de straat in Hillegersberg, zonder een idee te hebben waarom. Nadat hij op internet deze straat opzocht, vond hij deze Hilligersberg, de plek van de reuzin Hillegonda. Heeft zij geroepen?
Ons bezoek aan de Hillegersberg, Rotterdam
Voor dit uitstapje heb ik een beetje zand verzameld van de Veluwe. Waarom? Dat heeft alles te maken met de legende van de reuzin Hillegonda uit de legende van Hillegersberg. Er bestaan verschillende varianten van de legende van de reuzin Hillegonda, maar één belangrijk detail is dat ze zand in haar schort droeg en dit liet vallen om een zeewering te creëren. In dit geval een zandheuvel, waar bewoners uit de oudheid hun toevlucht voor het water konden zoeken.
Eén variant vertelt dat ze zand van de Veluwe in haar schort vervoerde en dit liet vallen aan de kust. En als eerbetoon gaan Martijn en ik vandaag een bezoek brengen. We zijn nieuwsgierig naar plekken van oude mythes en legende’s. Wat is er nog aan kennis te achterhalen? Wat is er nog voelbaar?
Want door eeuwen en eeuwen heen verbasteren de verhalen, ze worden veranderd en gewijzigd naar een op dat moment heersende maatschappij. Ook de Hoekse en Kabeljauwse twisten hebben rond het jaar 1400 hun sporen nagelaten.
We lopen door gezellige straatjes van Hillegersberg-Schiebroek en we zien de Hillegonda kerk al staan. Een prachtig gebouw en een kleine kasteelruïne naast elkaar op een kleine heuvel. Er stond hier al een kerk in het jaar 950. We weten dat er tijdens de christelijke overheersing kerken werden gebouwd op oorspronkelijk heidense plaatsen. Deze oorspronkelijke heidense plaatsen werden door onze voorouders geëerd. Er werd aandacht gegeven aan goden, godinnen en geesten van het land. Deze plek kan heel goed zo’n oude gewijde plaats zijn.
De reuzin Hillegonda
Als Martijn en ik aankomen, bewonderen we de oude ruïne en tot onze verbazing kunnen we er via een prachtig smeedijzeren hek naar binnen. Binnen gekomen zien we dat de ruïne vol met graven ligt. Dat hadden we niet verwacht. In mijn oude voorliefde voor ruïnes bestudeer ik de muren en we vinden iets dat lijkt op waar de oude toren heeft gezeten. Ook vinden we een stenen trap naar beneden die nergens naartoe leidt. Het is een prachtige kleine en mysterieuze kasteelruïne.
Als eerbetoon haal ik het zand van de Veluwe uit mijn tas en draag het in mijn shirt, ik laat het vallen net zoals Hillegonda deed. We staan even stil bij dit eeuwenoude verhaal en de energie van deze reuzin. We proberen een glimp van haar op te vangen, van haar energie, van haar kracht en intentie. Terwijl we rondlopen merken we op dat elke millimeter bijna is gebruikt voor een graf. Blijkbaar willen de bewoners van dit gebied erg graag hun geliefden en voorouders herdenken op deze plek.
Reuzinnen, wild en gevaarlijk?
En we zijn eerlijk, als we uiteindelijk geen contact kunnen maken met een oude legende, godin of reuzin, dan gaan we niet iets verzinnen. Voor mij persoonlijk (en ook voor Martijn) voelt deze plek overweldigend door alle graven die er zijn.
De enig glimp die ik voel is dat de reuzin Hillegonda een liefelijke reuzin was. En dat is bijzonder, want in vele groeperingen worden de reuzen gezien als wild, gevaarlijk en duister. Nee, dat is ze niet, ze is eerder wat moederlijk. We zijn hier al een tijdje en we krijgen het koud omdat we in stilte op een bankje zitten. We zijn blij dat we dit stukje mythologische geschiedenis mochten ontdekken. In de afgelopen jaren hebben we bijzondere plekken van ons heidens Nederland mogen bezoeken, wat een rijkdom hebben we in ons land. Dit was een zeer bijzonder bezoek op een zeer bijzondere plek.
Mocht je nog wat aanvullingen hebben over deze plek, stuur ons dan even een mailtje.